Fiszki, fiszki fiszki. Każdy powie, że fiszki są niezastąpione jeśli chodzi o utrwalanie słownictwa podczas nauki języków obcych. Nie sposób się nie zgodzić. Jednak nie sposób się nie zgodzić również z tym, że fiszki są trochę nudne. Dziś Misia zapisując w swoim planie dnia czas na pracę z fiszkami zapytała mnie czy ma napisać 'fishki’. Zrozumiałam, wtedy że nazwa 'fiszki’ może rzeczywiście pochodzić od słowa 'fish’, gdyż łowi się je z pudełka jak ryby z jeziora. Przypomniała mi się od razu gra „Go Fish”, którą ostatnio wykorzystujemy do utrwalania słownictwa i zwrotów, a która jest o wiele ciekawsza od samych fiszek. 

Na czym polega gra „Go Fish”?

Gra „Go Fish” jest to gra karciana, która przypomina trochę „Piotrusia”, a trochę „Memory”. Talia kart składa się z par lub rzadziej czwórek kart, lecz nie ma w niej samotnej karty tak jak w „Piotrusiu”. Zadaniem graczy jest skompletowanie jak największej liczby par lub czwórek, zależnie od wersji. Z potasowanej talii rozdaje się graczom po pięć kart, resztę rozkłada się na stole koszulkami do góry, tworząc rezerwuar zwany w oryginale „pond” czyli staw, z którego dobiera się kolejne karty. Stąd pewnie nazwa gry.

Każdy gracz w swojej turze może zapytać dowolnego gracza o kartę, której potrzebuje do stworzenia upatrzonej pary lub czwórki. Jeśli zapytany gracz tę kartę posiada, musi ją oddać. Pytający zebrawszy komplet, odkłada go na bok, do policzenia na końcu gry. Jeśli zapytany nie posiada tej karty, informuje o tym kończąc zawołaniem „Go fisz!”, co oznacza, że pytający musi pobrać z rezerwuaru dodatkową kartę. Potem kolejka przechodzi na następnego gracza. Gra toczy się póki wszystkie komplety nie zostaną połączone. Wygrywa gracz, który zdobył ich najwięcej.

Jak gra „Go Fish” pomaga w utrwalaniu słówek i zwrotów?

Prawda, że gra jest lekka, prosta i sympatyczna? Jak użyć tego jej do utrwalania  słownictwa? Bardzo prosto. Chodzi o to, żeby zapytanie i odpowiedź oraz treść karty były w języku, który ćwiczymy. My ostatnio graliśmy w „Go Fish” w celu utrwalenia słówek opisujących części garderoby. Gracz pytając o kartę musiał więc powiedzieć np: „Are you wearing a blue hat?”, a zapytany odpowiadał: „Yes, I am.” albo „No, I’m not.” w zależności od tego czy kartę posiada, czy nie. Tym samym poza słownictwem ćwiczy się jeszcze wybrane zwroty.

W internecie gotowych zestawów kart „Go Fish” do nauki angielskiego można znaleźć bez problemu całe mnóstwo, choćby na Pintereście albo na stronie islcollective.com. Tylko brać drukować i uczyć się przez zabawę. Polecam, bo to naprawdę fajna rozrywka i lekka nauka.