Kiedy mamajanka, która rozkręciła swego czasu projekt Grajmy! zdobyła sponsora do tego projektu, wydawnictwo Epideixis i zaproponowała żebyśmy potestowały jego produkty zgłosiłam się bez wahania. Po jakimś czasie, kiedy nie dostawałam żadnej wiadomości w związku z tą akcją uznałam, że może się nie załapałam. Jakież więc było moje zdziwienie i radość, kiedy listonosz przyniósł mi zgrabną paczuszkę z bardzo fajną grą LABIrynt.

W niewielkim pudełku, poza instrukcją znajdziemy 6 pionków i 35 podwójnych plansz z labiryntami. Podwójnych, bo labirynty są na obu stronach planszy.

Kiedy wcześniej czytałam wzmianki o tej grze nie rozumiałam do końca jak to działa, że może grać aż 35 osób na raz. To jest genialne, bo można tę grę wykorzystywać na przykład na lekcjach w szkole i angażować do gry cała klasę. Sekret tkwi w tym, że graczowi do gry potrzebna jest tylko plansza i pionek.  Po wylosowaniu planszy każdy gracz kładzie ją przed sobą i ustawia pionek na polu oznaczonym czerwonym kółkiem. Kiedy wszyscy są gotowi zaczyna się rozgrywka. Każdy z graczy stara się doprowadzić swój pionek do pola z krzyżykiem pokonując niezbyt skomplikowany labirynt. W tym celu każdy po kolei wydaje komendy instruując wszystkich o ile pól i w jakim kierunku mają przesunąć swój pionek. Wszyscy wykonują ten sam ruch, który jest rzecz jasna dogodny dla gracza, który w danym momencie decyduje. Jeśli jakiś gracz nie może wykonać takiego ruchu bo drogę zagradza mu ściana labiryntu to nie wykonuje ruchu wcale albo przesuwa się o mniejsza ilość pól.

Poza przesuwaniem pionków do góry, do dołu, w lewo i w prawo w grę wchodzi jeszcze komenda dotycząca obrotu planszy o 90, 180 czy 270 stopni. Kiedy gracz dojedzie swoim pionkiem do krzyżyka, odwraca planszę na drugą stronę i rozpoczyna pokonywanie drugiego labiryntu. Gra kończy się gdy któryś z graczy pokona oba labirynty zamieszczone na jego planszy. Przy mniejszej ilości graczy można przedłużać rozgrywkę dobierając plansze.

Gra jest przeznaczona dla dzieci od szóstego roku życia. Ja zaproponowałam rozgrywkę mojej czteroletniej córce, która uwielbia labirynty i okazało się, że radzi sobie świetnie. Na początek jednak zrezygnowaliśmy z obracania plansz podczas gry.
Gra LABItynt, poza tym, że dostarcza rozrywki, świetnie nadaje się do ćwiczenia bardzo ważnych umiejętności, takich jak orientacja na płaszczyźnie, rozróżnianie i określanie kierunków: lewy, prawy, góra, dół (obie moje córki ciągle jeszcze musza się chwilę zastanowić która to lewa a która prawa ręka). Rozwija też myślenie strategiczne, gdyż zawodnik obmyślając swój ruch uczy się brać pod uwagę jakie ruchy będzie chciał wykonać następny gracz, albo jaki zadysponować ruch by sobie ułatwić a innym utrudnić dotarcie do mety.
Uważam, że gra jest genialna w swej prostocie i bardzo wartościowa.

* * *

Wpis powstał w ramach projektu międzyblogowego Grajmy!