Kolejny wpis w ramach projektu „Przygody z książką” pojawia się z lekkim opóźnieniem. Nie dlatego, żebyśmy miały zbyt mało czasu na lektury.Raczej dlatego, że nie mogłam się zdecydować o czym napisać, więc nie mogłam się za to zabrać.Ostatecznie wybór padł na książkę „Historie niezwykłe o gwiazdach i planetach” napisaną przez Jefrema Lewitana. 

Książka wpadła w moje ręce, kiedy szukałam odpowiednich lektur, dzięki którym mogłabym przybliżyć moim córkom tę tematykę. Kosmos to temat przewodni październikowego warsztatu z cyklu „Dziecko na Warsztat” (nawiasem mówiąc nie opublikowanego jeszcze). Książka wygląda tak niepozornie, że sięgnęłam po nią z pewnym wahaniem. Ponieważ jednak w naszej gminnej bibliotece nie było zbyt dużego wyboru, postanowiłam ją  wypożyczyć. Po przeczytaniu wstępu przeznaczonego dla rodziców i kilku stron treści uznałam, że to strzał w dziesiątkę.

Bohaterami książki są Ola i Rafał, rodzeństwo w wieku przedszkolnym, którym tata opowiada o kosmosie. Różne historie o kosmosie opowiadane są w formie przygód skrzata Guzika, wielkiego badacza kosmosu. Wielkiego przez wzgląd na osiągnięcia a nie na wzrost raczej.

Opowiadania te przetykane są opisami doświadczeń, badań i obserwacji, które dzieci przeprowadzają pod kierunkiem taty. Jest to jednocześnie zachęta by samemu przeprowadzić podobne eksperymenty i obserwacje ze swoimi dziećmi i w związku z tym czytać tę książkę raczej powoli. Moje córki w każdym razie zapałały ogromnym entuzjazmem i były zawiedzione, że pochmurne niebo uniemożliwia nam działania.

Wreszcie niebo się nad nami zlitowało i nadeszła pora jeszcze ciepłych choć bezchmurnych wieczorów i gapienia się w gwiazdy.

Jedyne co można zarzucić tej książce to ilustracje. Książka wydana w 1981 roku w Moskwie a w 1988 w Polsce az prosi się o reedycję. O ile duże kolorowe ilustracje przedstawiające skrzata Guzika w akcji są ładne i niezłej jakości to już reprodukcje dodane na marginesach, nie dość, że małe to jeszcze kiepskie i niewyraźne. Aż prosi się o poprawkę, szczególnie, że od tamtej pory technika znacznie poszła do przodu. 

Książka przeznaczona jest raczej dla starszych przedszkolaków i nieco starszych dzieci, jednak i moja trzyletnia córka słuchała jej ze sporym zainteresowaniem rejestrując niektóre fakty.

*    *    *

Wpis powstał w ramach projektu „Przygody z książką”.